Nadchodzące spotkanie przywódców w chińskim mieście Tianjin, z udziałem ponad 20 światowych liderów, ma być manifestacją siły i zjednoczenia krajów antyzachodnich. Jest to wydarzenie o strategicznym znaczeniu, a jego przebieg może rzucić nowe światło na dynamikę globalnych relacji. Wiele uwagi poświęca się temu, czy na szczycie uda się wypracować wspólne stanowisko. Eksperci jednak podchodzą do tych zapowiedzi z rezerwą, sugerując, że efekt propagandowy może przewyższyć rzeczywiste osiągnięcia merytoryczne.
Szanghajska Organizacja Współpracy: Więcej niż regionalne forum?
Prezydent Chin, Xi Jinping, będzie gospodarzem tego ważnego zgromadzenia, które ma podkreślić solidarność państw Globalnego Południa w obliczu zmian na arenie międzynarodowej. Spotkanie to jest również postrzegane jako wsparcie dla Rosji, która znajduje się pod presją sankcji. Oprócz przywódców Rosji i Indii, do Tianjin przybyli przedstawiciele państw Azji Środkowej, Bliskiego Wschodu, a także Południowej i Południowo-Wschodniej Azji. Obecność sekretarza generalnego ONZ oraz sekretarza generalnego Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) podkreśla globalny zasięg tego wydarzenia.
Chińskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych zapowiedziało, że będzie to największe w historii spotkanie Szanghajskiej Organizacji Współpracy (SzOW). Określono je jako jedno z najważniejszych wydarzeń dyplomatycznych roku, zarówno dla Chin, jak i dla świata. Podobny entuzjazm widać w chińskich mediach, które podkreślają rolę SzOW jako platformy do prezentacji chińskiej siły w obliczu globalnych wyzwań. Podkreśla się, że w coraz bardziej skomplikowanym świecie współpraca i solidarność są kluczowe.
Wspólne interesy czy rozbieżne cele?
Dla wielu krajów regionu, a także dla całego Globalnego Południa, szczyt w Tianjin stanowi okazję do zademonstrowania jedności. Jednakże, analitycy zwracają uwagę na istniejące między państwami członkowskimi SzOW rozbieżności interesów, które mogą utrudnić osiągnięcie spójności. Faktycznie, wspólna polityka wobec niektórych konfliktów jest trudna do wypracowania.
Przykładem mogą być napięcia między Indiami a Pakistanem. SzOW nie podjęła skutecznych działań w związku z eskalacją konfliktu w Kaszmirze, który niemal doprowadził do konfrontacji nuklearnej między tymi dwoma krajami. Wówczas mediacja Stanów Zjednoczonych okazała się niezbędna do deeskalacji. Podobnie, w przypadku ataku Izraela na Iran, SzOW wydała ostre potępienie, podczas gdy Indie oficjalnie zdystansowały się od wspólnego stanowiska. Te wydarzenia pokazują, jak wiele pracy jest jeszcze do wykonania, aby osiągnąć prawdziwą jedność.
Warto również zwrócić uwagę na kwestie gospodarcze, takie jak amerykańskie cła, które mogą stanowić pewną zachętę do zacieśnienia współpracy. Niemniej jednak, rozbieżności w polityce handlowej i interesach gospodarczych mogą stanowić poważną przeszkodę. Dlatego też, choć szczyt w Tianjin ma potencjał, jego rzeczywisty wpływ na globalną scenę polityczną i gospodarczą pozostaje niepewny. Aby lepiej zrozumieć kontekst tych wydarzeń, warto zapoznać się z analizami dotyczącymi polityki zagranicznej Chin i ich relacji z innymi mocarstwami. Przeczytaj więcej na ten temat, a także Zobacz również podobny artykuł, który omawia inne aspekty międzynarodowej współpracy.
