Sondaże publicznej opinii często kreślą obraz polityczny, który nie zawsze odzwierciedla pełną złożoność sytuacji. Analiza dwóch lat rządów koalicji Donalda Tuska, w kontekście zapisów umowy programowej, wskazuje na rozbieżności między postrzeganiem społecznym a realnymi osiągnięciami. 6 grudnia 2025 roku, po upływie dwóch lat od zaprzysiężenia rządu, można podsumować postępy w realizacji 23 celów programowych, które stanowiły fundament koalicji.
Umowa jako miernik, nie “100 konkretów”
Koalicja rządząca postawiła na umowę programową jako główny miernik swojej pracy, odróżniając się tym od poprzednich rządów, które koncentrowały się na konkretnych obietnicach wyborczych, takich jak “100 konkretów”. Sondaże regularnie mierzą nastroje społeczne, jednak koalicja podkreśla, że to realizacja 23 celów programowych jest kluczowa. Z analizy wynika, że tylko sześć punktów umowy nie zostało w pełni zrealizowanych, co sugeruje, że postępy są znaczące, mimo negatywnych ocen w niektórych badaniach opinii publicznej.
Rząd Donalda Tuska stanął przed wyzwaniem wdrażania programu w zmiennych warunkach geopolitycznych i finansowych. W ciągu dwóch lat uchwalono blisko 400 ustaw, z których większość była inicjatywą rządu lub posłów koalicji. Należy jednak pamiętać, że 32 ustawy zostały zawetowane przez prezydenta Andrzeja Dudę oraz Karola Nawrockiego, a wiele z nich trafiło do Trybunału Konstytucyjnego, co utrudniało proces legislacyjny.
Bezpieczeństwo narodowe – priorytet w obliczu wojny
W związku z agresją Rosji na Ukrainę, bezpieczeństwo narodowe zostało uznane za priorytet przez koalicję rządzącą. Sondaże pokazują, że kwestia bezpieczeństwa jest jednym z głównych zmartwień Polaków. Rząd Tuska podjął szereg działań w tym zakresie, w tym rewizję Krajowego Planu Odbudowy i utworzenie Funduszu Bezpieczeństwa i Obronności. Polska aktywnie forsowała swoje stanowisko na forum Unii Europejskiej, dzięki czemu stała się największym beneficjentem unijnego programu SAFE.
Zacieśnienie współpracy z państwami nordyckimi jest kolejnym elementem strategii bezpieczeństwa. Decyzja o wyborze szwedzkiej oferty na dostawę okrętów podwodnych w ramach programu Orka, choć wzmocniła pozycję Polski w regionie, naraziła relacje z Francją i Niemcami. Sondaże mogą nie odzwierciedlać złożoności tych decyzji, które mają długofalowe konsekwencje dla bezpieczeństwa kraju.
Kohabitacja i polityka zagraniczna – wyzwania dla rządu
Konieczność koegzystencji z prezydentem Andrzejem Dudą, reprezentującym opozycyjny obóz, ogranicza pole manewru rządu w polityce zagranicznej. Brak spójnej współpracy na linii rząd-prezydent jest postrzegany jako główna przyczyna braku udziału Polski przy stole rozmów na temat warunków pokoju w Ukrainie. Dominacja Berlina, Paryża i Londynu w tej kwestii jest postrzegana jako osłabienie pozycji Polski na arenie międzynarodowej, co stoi w sprzeczności z zapisami umowy programowej.
Mimo tych wyzwań, Polska umocniła swoją pozycję w Unii Europejskiej. Kraj ma być największym beneficjentem przyszłego budżetu UE na lata 2028-2034, a rząd odblokował KPO i fundusze spójności. Podpisanie polsko-francuskiego traktatu wiosną tego roku symbolizuje poprawę relacji z Francją, jednak jego pełne wdrożenie wciąż wymaga pracy. Relacje z Niemcami pozostają w impasie, pomimo deklaracji dobrej woli po obu stronach.
Profesjonalizacja dyplomacji – trudny cel do osiągnięcia
Realizacja obietnicy profesjonalizacji i odpolitycznienia polskiej dyplomacji napotyka na przeszkody, w tym konflikt z głową państwa. Sondaże mogą wskazywać na niezadowolenie z polskiej polityki zagranicznej, jednak nie uwzględniają one złożoności sytuacji i ograniczeń wynikających z kohabitacji. Rząd podkreśla, że dąży do wzmocnienia pozycji Polski na arenie międzynarodowej, jednak proces ten wymaga czasu i współpracy z partnerami.
Koalicja rządząca stoi przed wyzwaniem pogodzenia realizacji zapisów umowy programowej z dynamicznie zmieniającą się sytuacją geopolityczną i finansową. Sondaże odzwierciedlają nastroje społeczne, ale nie zawsze oddają pełny obraz sytuacji. Analiza dwóch lat rządów koalicji wskazuje na postępy w wielu obszarach, jednak istnieją również wyzwania, które wymagają dalszej pracy i zaangażowania.
Sondaże są ważnym narzędziem pomiaru nastrojów społecznych, ale nie powinny być jedynym kryterium oceny pracy rządu. Realizacja umowy programowej, umocnienie pozycji Polski w Unii Europejskiej oraz wzmocnienie bezpieczeństwa narodowego to kluczowe cele, które wymagają długofalowej strategii i konsekwentnych działań. Sondaże mogą być pomocne w monitorowaniu postępów, ale ostateczna ocena powinna uwzględniać pełen kontekst i złożoność sytuacji.
Rząd Tuska podkreśla, że priorytetem jest realizacja obietnic wyborczych zawartych w umowie programowej, a nie powtarzanie sloganów z przeszłości. Sondaże mogą wskazywać na niezadowolenie z niektórych decyzji, jednak rząd argumentuje, że są one niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności kraju. Sondaże są brane pod uwagę, ale nie determinują polityki rządu.
Podsumowując, dwa lata rządów koalicji to okres intensywnej pracy i podejmowania trudnych decyzji. Sondaże pokazują mieszane nastroje społeczne, ale analiza realizacji umowy programowej wskazuje na postępy w wielu obszarach. Wyzwania pozostają, ale rząd Tuska deklaruje determinację w dążeniu do realizacji celów, które zostały zapisane w umowie.
