Ukraiński deputowany Mykoła Kniażycki wyraził 6 grudnia 2025 roku w Radiu RMF24 zaniepokojenie brakiem reprezentacji Polski podczas kluczowych negocjacji dotyczących warunków zawieszenia broni i przyszłego pokoju na Ukrainie. Polityk podkreślił, że udział Polski jest dla Ukrainy niezwykle istotny, a jej nieobecność stanowi problematyczną sytuację. Jego wypowiedź wywołała dyskusję na temat pozycji Polski na arenie międzynarodowej i przyczyn marginalizacji jej głosu w procesie pokojowym.
Konflikt Wewnętrzny Jako Przeszkoda?
Kniażycki w rozmowie z Piotrem Salakiem z RMF24 wskazał na wewnętrzne podziały w polskim kierownictwie politycznym jako główną przyczynę problemu. “To jest polski problem, bo z kim ma rozmawiać prezydent Trump? Z prezydentem Nawrockim czy z rządem, który mówi, że w jego gestii leży polityka międzynarodowa?” – zapytał retorycznie ukraiński polityk. Odnosi się to do napięć pomiędzy prezydentem Andrzejem Nawrockim a premierem, dotyczących kompetencji w zakresie polityki zagranicznej. Ta niejasność, zdaniem Kniażyckiego, utrudnia nawiązanie dialogu z polskimi przedstawicielami przez kluczowych aktorów międzynarodowych, takich jak Stany Zjednoczone.
Sytuacja ta jest tym bardziej zaskakująca, biorąc pod uwagę silne wsparcie, jakie Polska udziela Ukrainie od początku rosyjskiej agresji. Według oficjalnych danych, w latach 2022-2023 wydatki polskiego rządu na pomoc Ukrainie i ukraińskim uchodźcom przekroczyły 106 miliardów złotych. Ponadto, badania wskazują, że aż 77% Polaków zaangażowało się w pomoc uchodźcom, a 7% przyjęło obywateli Ukrainy do swoich domów. Ten ogromny wkład humanitarny i polityczny sprawia, że brak obecności Polski przy stole negocjacyjnym wydaje się paradoksalny.
Spotkanie w Londynie i Marginalizacja Polski
Na początku grudnia 2025 roku w Londynie odbyło się spotkanie przedstawicieli Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii, podczas którego omawiano europejską kontrpropozycję wobec amerykańskiego planu pokojowego dla Ukrainy. Z informacji przekazanych przez RMF24 wynika, że przedstawiciel Polski nie został zaproszony na to spotkanie. Ten fakt dodatkowo podkreśla marginalizację Polski w procesie kształtowania polityki wobec Ukrainy. Brak zaproszenia dla Warszawy budzi pytania o przyczyny takiego stanu rzeczy i o to, czy Polska jest postrzegana jako wiarygodny partner w negocjacjach.
Kniażycki podkreślił, że Ukraina wielokrotnie wyrażała potrzebę aktywnego udziału Polski w rozmowach pokojowych. “Uczestnictwo Polski przy stole negocjacyjnym jest dla Ukrainy bardzo ważne. Ukraina cały czas o tym mówi” – stwierdził w RMF24. Jego słowa świadczą o tym, że Ukraina dostrzega potencjał Polski jako mediatora i gwaranta bezpieczeństwa w regionie. Jednak, jak zauważa Kniażycki, wewnętrzne problemy Polski utrudniają wykorzystanie tego potencjału.
Konsekwencje Dyplomatycznego Osłabienia
Brak polskiego głosu w kluczowych negocjacjach dotyczących Ukrainy może mieć poważne konsekwencje dla bezpieczeństwa i stabilności w regionie. Polska, ze względu na swoje położenie geograficzne i silne więzi z Ukrainą, ma unikalną perspektywę na rozwój sytuacji. Jej doświadczenia i wiedza mogą być cenne w procesie wypracowywania trwałego pokoju. Marginalizacja Polski osłabia pozycję Europy Środkowej w ogólnym układzie sił i może prowadzić do podejmowania decyzji, które nie uwzględniają interesów regionu.
Eksperci wskazują, że sytuacja ta może być wynikiem kilku czynników. Poza wspomnianym konfliktem wewnętrznym, istotną rolę odgrywają również relacje Polski z innymi państwami europejskimi. Niektóre kraje mogą postrzegać Polskę jako zbyt niezależną i asertywną, co budzi ich obawy. Ponadto, Polska prowadzi własną politykę zagraniczną, która nie zawsze jest zgodna z interesami innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Te czynniki mogą przyczyniać się do izolacji Polski na arenie międzynarodowej.
Potrzeba Konsolidacji i Jasnej Strategii
Aby odzyskać pozycję przy stole negocjacyjnym, Polska musi przede wszystkim rozwiązać wewnętrzne problemy i przedstawić spójną strategię polityki zagranicznej. Konieczne jest wypracowanie konsensusu pomiędzy prezydentem a premierem w kwestiach dotyczących polityki międzynarodowej. Ponadto, Polska powinna aktywnie zabiegać o wzmocnienie relacji z innymi państwami europejskimi i budować koalicje w celu realizacji swoich celów. Wzmocnienie pozycji Polski w Unii Europejskiej i NATO jest kluczowe dla odzyskania wpływu na kształtowanie polityki wobec Ukrainy.
Sytuacja, w której Polska jest pomijana w kluczowych rozmowach dotyczących przyszłości Ukrainy, jest niepokojąca i wymaga natychmiastowej reakcji. Brak polskiego głosu może mieć negatywne konsekwencje dla bezpieczeństwa regionu i dla przyszłości stosunków polsko-ukraińskich. Konieczne jest podjęcie działań mających na celu odzyskanie pozycji Polski na arenie międzynarodowej i zapewnienie jej aktywnego udziału w procesie pokojowym.
Brak jasnej i spójnej polityki zagranicznej, w połączeniu z wewnętrznymi podziałami, osłabia pozycję Polski i prowadzi do jej marginalizacji. Brak współpracy i konsensusu w sprawach kluczowych dla bezpieczeństwa narodowego może mieć poważne konsekwencje dla przyszłości kraju. Brak aktywnego udziału w negocjacjach dotyczących Ukrainy pozbawia Polskę możliwości wpływania na kształtowanie przyszłego porządku w regionie. Brak reakcji na ten stan rzeczy może prowadzić do dalszej izolacji Polski i osłabienia jej pozycji na arenie międzynarodowej. Brak dialogu i wzajemnego zrozumienia pomiędzy polskimi elitami politycznymi utrudnia wypracowanie skutecznej strategii działania. Brak świadomości zagrożeń i konsekwencji może doprowadzić do pogłębienia kryzysu. Brak zdecydowanych działań może zniweczyć dotychczasowe wysiłki Polski na rzecz wsparcia Ukrainy. Brak jedności i determinacji może osłabić pozycję Polski w Europie i na świecie.
