Za powszechnym wyobrażeniem osoby uzależnionej kryje się bolesny i krzywdzący mit. Często myślimy o kimś z marginesu społecznego, zaniedbanym i bez pracy. Tymczasem rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona. Uzależnienie to choroba, która nie wybiera ze względu na status społeczny, wykształcenie czy zawartość portfela. To schorzenie, które może dotknąć każdego – lekarza, prawnika, nauczyciela czy menedżera wysokiego szczebla.
Warto zrozumieć, że nałóg nie jest kwestią słabej woli czy moralnego upadku. To przewlekła choroba mózgu, która zmienia jego strukturę i funkcjonowanie. Substancje psychoaktywne, takie jak alkohol czy narkotyki, przejmują kontrolę nad naszym ośrodkiem nagrody. Powodują gwałtowny wyrzut dopaminy, co daje uczucie przyjemności. Z czasem mózg adaptuje się do tej chemicznej stymulacji, a naturalne przyjemności przestają wystarczać.
Kto kryje się za stereotypem osoby uzależnionej?
W ośrodkach leczenia uzależnień spotyka się cały przekrój społeczeństwa. Są tam osoby, które na co dzień odnoszą sukcesy zawodowe, prowadzą firmy i zarządzają zespołami. Często to właśnie presja, stres i potrzeba ciągłego bycia na najwyższych obrotach stają się zapalnikiem do sięgania po „wspomagacze”. Alkohol staje się sposobem na relaks po ciężkim dniu, a narkotyki metodą na zwiększenie wydajności.
Stygmatyzacja jest jedną z największych barier w poszukiwaniu pomocy. Wiele osób boi się przyznać do problemu, obawiając się utraty pracy, szacunku rodziny czy przyjaciół. Dlatego tak ważne jest, aby mówić o uzależnieniu jako o chorobie, którą można i trzeba leczyć, a nie jako o powodzie do wstydu. Odpowiada za to skomplikowany mechanizm neurobiologiczny, a nie słaby charakter.
Detoks to dopiero początek drogi
Wielu pacjentów traktuje detoksykację organizmu jako ostateczne rozwiązanie problemu. To jednak zaledwie pierwszy, choć niezwykle ważny, krok na drodze do trzeźwości. Detoks pozwala bezpiecznie przerwać ciąg i oczyścić organizm z toksyn pod okiem specjalistów. Minimalizuje ryzyko groźnych dla życia objawów zespołu abstynencyjnego.
Prawdziwa praca zaczyna się jednak dopiero po detoksie. Terapia indywidualna i grupowa to klucz do zrozumienia mechanizmów choroby. To właśnie podczas terapii pacjent uczy się rozpoznawać bodźce wyzwalające chęć sięgnięcia po używki. Poznaje także zdrowe sposoby radzenia sobie ze stresem i trudnymi emocjami. Bez wsparcia terapeutycznego powrót do nałogu jest niestety bardzo prawdopodobny.
Proces zdrowienia jest długotrwały i wymaga ogromnego zaangażowania. Pamiętajmy, że za każdym uzależnieniem stoi człowiek potrzebujący pomocy, a nie oceny. Zrozumienie i empatia otoczenia mogą być kluczowym wsparciem w tej trudnej walce. Jeśli chcesz zgłębić temat, przeczytaj więcej na ten temat, a także zobacz również podobny artykuł, który porusza pokrewne zagadnienia zdrowia psychicznego.
