Najnowsze dane dotyczące gospodarki wskazują na poważne wyzwania, z jakimi mierzy się włoski sektor publiczny. Kluczowym problemem pozostaje wysoki dług publiczny, jeden z najwyższych w strefie euro. Rządowe prognozy nie napawają optymizmem, ponieważ zakładają dalszy wzrost zadłużenia w najbliższych latach. Analiza stosunku długu do produktu krajowego brutto (PKB) jest niezbędna, aby zrozumieć skalę tego wyzwania.
Prognozy zadłużenia i deficytu budżetowego
Zgodnie z oficjalnym planem budżetowym, wskaźnik długu do PKB będzie rósł. W 2025 roku ma on osiągnąć poziom 136,2%. Następnie, w 2026 roku, prognozuje się dalszy wzrost do 137,4%. Dopiero w 2027 roku rząd przewiduje minimalny spadek do 137,3%. Taka dynamika pokazuje, jak trudne będzie ustabilizowanie finansów publicznych.
Pojawia się jednak pewien pozytywny sygnał. Deficyt budżetowy ma w 2025 roku spaść do 3% PKB. Po raz pierwszy od 2019 roku znajdzie się on poniżej limitu Unii Europejskiej. Jest to wynik lepszy od wcześniejszych oczekiwań. Przyczyniły się do tego wyższe dochody podatkowe oraz niższe koszty obsługi zadłużenia.
Włoski wzrost gospodarczy pod presją czynników zewnętrznych
Perspektywy wzrostu gospodarczego pozostają jednak niepewne. Prognozy PKB na najbliższe lata zostały skorygowane w dół. Na 2025 rok analitycy zakładają wzrost na poziomie 0,7%, a nie 0,8%. Podobnie w 2026 roku oczekuje się wzrostu na poziomie 0,5% zamiast 0,6%. To spowolnienie jest częściowo efektem czynników zewnętrznych.
Istotny wpływ na gospodarkę będą miały amerykańskie taryfy celne. Zgodnie z analizami, polityka ta obniży PKB Włoch o 0,1% w 2025 roku. W kolejnych latach ten negatywny efekt będzie jeszcze silniejszy. Włoski eksport jest wrażliwy na globalne napięcia handlowe, co stanowi poważne ryzyko dla stabilności.
Strukturalne wyzwania dla gospodarki
Giancarlo Giorgetti, Minister Gospodarki i Finansów, ostrzega przed konsekwencjami. Podkreśla on, że tak wysoki dług stanowi barierę dla przyszłego rozwoju. Ogranicza również sprawiedliwość międzypokoleniową. Konieczne są zatem głębokie reformy strukturalne, aby odwrócić ten negatywny trend.
Kolejnym problemem jest wysokie obciążenie podatkowe. Podatki i składki mają stanowić w tym roku 42,8% PKB. Jest to wartość znacznie wyższa od średniej unijnej, która wynosi około 40%. Wysoki klin podatkowy hamuje inwestycje i ogranicza konkurencyjność, co dodatkowo osłabia włoski potencjał gospodarczy.
Podsumowując, sytuacja gospodarcza Włoch jest złożona. Choć prognozy deficytu uległy poprawie, to wysoki dług i powolny wzrost pozostają kluczowymi wyzwaniami. Dogłębna analiza danych pokazuje, że stabilizacja finansów publicznych będzie procesem długotrwałym. Aby dowiedzieć się więcej o prognozach makroekonomicznych, warto zapoznać się z dodatkowymi raportami, a także sprawdzić inne analizy dotyczące strefy euro.
