Decyzja Unii Europejskiej o zakazie sprzedaży nowych aut spalinowych od 2035 roku wywołuje coraz więcej kontrowersji. Wielu ekspertów i polityków zadaje sobie pytanie, co dalej z europejską motoryzacją. Głosy wzywające do rewizji tych ambitnych planów stają się coraz głośniejsze, a na czele obozu sceptyków stają nieoczekiwanie Niemcy, wspierając tym samym wcześniejsze postulaty Polski.
Kluczowe znaczenie ma zmiana stanowiska Berlina. Wezwanie niemieckiego kanclerza do ponownego przemyślenia terminu zakazu jest postrzegane jako przełom. Dotychczas to właśnie Niemcy były jednym z motorów napędowych transformacji ekologicznej. Jednak perspektywa utraty nawet 100 tysięcy miejsc pracy w samym niemieckim przemyśle motoryzacyjnym, obejmującym takie koncerny jak Volkswagen czy Porsche, skłoniła tamtejszych polityków do refleksji. Ten argument ekonomiczny zyskuje na znaczeniu w całej Europie.
Co stoi za zmianą kursu w sprawie aut spalinowych?
Głosy sprzeciwu wobec zakazu z 2035 roku nie są nowe. Polska delegacja w Parlamencie Europejskim od dawna argumentowała, że tak szybkie tempo transformacji jest nierealistyczne. Europoseł Dariusz Joński podkreśla, że oczekuje przedstawienia konkretnej „mapy drogowej” rewizji przepisów. Jego zdaniem obecne cele mogą negatywnie wpłynąć na cały przemysł, który zatrudnia miliony osób. Dlatego też stanowisko Niemiec jest przyjmowane z zadowoleniem, jako potwierdzenie wcześniejszych obaw.
Nadchodzący nieformalny szczyt unijnych liderów w Kopenhadze może stać się areną gorącej debaty. Choć jego głównym tematem ma być bezpieczeństwo, kwestie gospodarcze są z nim nierozerwalnie związane. Stabilność ekonomiczna jest fundamentem odporności państw członkowskich. Właśnie dlatego dyskusja o przyszłości motoryzacji nabiera nowego wymiaru. Nie chodzi już tylko o ekologię, ale również o strategiczne interesy gospodarcze Wspólnoty.
Konsekwencje gospodarcze i polityczne
Debata na temat zakazu sprzedaży aut spalinowych wykracza daleko poza kwestie techniczne. To spór o wizję przyszłości europejskiej gospodarki. Stawką są setki tysięcy miejsc pracy, konkurencyjność przemysłu oraz dostępność transportu dla obywateli. Politycy zastanawiają się, co będzie, jeśli ambitne cele okażą się niemożliwe do osiągnięcia bez ogromnych kosztów społecznych.
Coraz częściej pojawiają się również pytania o inne elementy unijnej polityki klimatycznej. Mowa tu między innymi o nowym celu klimatycznym na 2040 rok oraz o systemie ETS2, który ma objąć transport i budownictwo. Opór wobec jednego z filarów Zielonego Ładu może wywołać efekt domina. W rezultacie cała strategia klimatyczna UE może wymagać ponownej kalibracji, aby uwzględnić realia gospodarcze i społeczne.
Kluczowe staje się znalezienie równowagi między ochroną klimatu a ochroną gospodarki. Pozostaje otwarte pytanie, co ostatecznie zdecydują unijni liderzy podczas nadchodzących spotkań. Aby zgłębić temat, przeczytaj więcej o unijnych regulacjach, a także zobacz analizę wpływu na polską gospodarkę. Jedno jest pewne: dyskusja o przyszłości motoryzacji w Europie dopiero się rozpoczyna.
