Najnowsze dane makroekonomiczne wskazują na utrzymujące się wyzwania dla drugiej co do wielkości gospodarki świata. Wskaźnik PMI dla przemysłu, kluczowy barometr koniunktury, ponownie znalazł się poniżej progu 50 punktów. Sytuacja ta potwierdza, że chińska gospodarka wciąż zmaga się z brakiem trwałego ożywienia. Analiza liczb dostarcza kluczowych wniosków dla inwestorów i obserwatorów rynku globalnego.
Kluczowe wskaźniki PMI – co mówią o chińskiej gospodarce?
Wskaźnik Purchasing Managers’ Index (PMI) to fundamentalne narzędzie analityczne, oparte na ankietach wśród menedżerów ds. zakupów. Wartość poniżej 50 punktów sygnalizuje spadek aktywności gospodarczej w danym sektorze. Zgodnie z danymi Narodowego Biura Statystycznego (NBS), oficjalny wskaźnik PMI dla przemysłu wyniósł we wrześniu 49,8 punktu. Jest to wynik nieznacznie lepszy od sierpniowego (49,4 pkt), lecz nadal pozostaje w strefie recesji.
Dane Narodowego Biura Statystycznego (NBS) pokazują, że chińska produkcja przemysłowa kurczy się szósty miesiąc z rzędu. Taka seria odczytów świadczy o systemowych problemach, a nie jedynie o chwilowym spowolnieniu. Co więcej, słabość przenosi się również na inne sektory. Wskaźnik PMI dla usług i budownictwa spadł do poziomu 50,0 punktów, co oznacza stagnację i jest najsłabszym wynikiem od blisko roku.
Podwójna presja: Słabość wewnętrzna i napięcia handlowe
Gospodarka Chin mierzy się obecnie z dwoma głównymi wyzwaniami. Po pierwsze, popyt wewnętrzny nie zdołał odzyskać oczekiwanej dynamiki po okresie pandemii. Konsumenci pozostają ostrożni, co przekłada się na niższą sprzedaż detaliczną. Jednocześnie presja zewnętrzna, wynikająca z napięć handlowych i ceł wprowadzonych w przeszłości przez administrację Donalda Trumpa, osłabia konkurencyjność eksporterów.
Dowodem na to jest podwskaźnik nowych zamówień eksportowych, który kurczy się nieprzerwanie od dziewięciu miesięcy. Producenci zmuszeni są do obniżania cen, aby utrzymać pozycję na rynku. W rezultacie chińska machina eksportowa napotyka na coraz większe trudności. Mimo utrzymania wysokiego poziomu dostaw do niektórych regionów, ogólny obraz pozostaje niekorzystny.
Dwa obrazy sytuacji: Różnice w danych oficjalnych i prywatnych
Warto zauważyć, że oficjalne dane NBS rysują bardziej pesymistyczny obraz niż prywatne badania, takie jak S&P Global. Wskaźnik opracowany przez tę agencję wzrósł do 51,2 punktu, co sugeruje wzrost aktywności. Rozbieżność ta wynika z odmiennej metodologii. Badanie NBS koncentruje się na dużych, często państwowych przedsiębiorstwach zorientowanych na rynek krajowy. Z kolei S&P Global obejmuje w większym stopniu mniejsze, prywatne firmy, które są silniej powiązane z eksportem.
Władze w Pekinie starają się reagować na spowolnienie, wprowadzając ukierunkowane bodźce fiskalne i monetarne. Bank Ludowy Chin dysponuje narzędziami do stymulacji, jednak na razie powstrzymuje się przed agresywnymi cięciami stóp procentowych. Chociaż pełen zakres interwencji nie jest jeszcze znany, analitycy uważnie śledzą kolejne kroki rządu; aby zgłębić temat, przeczytaj więcej na ten temat, a jeśli interesują Cię podobne analizy, zobacz również podobny artykuł. Długoterminowa stabilność chińska zależy od skuteczności tych działań.
